W pogoni za szczęściem.

Jestem tak zalatana ostatnio, że cieszą mnie najzwyklejsze zestawy, w których mogę poczuć swobodę i przysłowiowy wiatr we włosach. A tego jesienią nie brakuje. Dobrze, że i słońca też mamy pod dostatkiem :) Dostrzegam piękne tendencje na wybiegach- powrót do prostoty, do prostych form, minimalnego makijażu czy prostych fryzur, dbałości o wygodę i promowania takiej codzienności w modzie. To nie znaczy, że nie pojawiają się wyrafinowane, przesycone artyzmem sesje, tyle, że niosą one zazwyczaj jakieś przesłanie, wątek. A przecież codzienność, szczególnie zabieganej współczesnej kobiety też jest interesująca. Czasem żałuję, że nie mam na czole kamery, żeby uwiecznić zestaw przechodzącej właśnie obok kapitalnie ubranej kobiety.

Pamiętam taką piosenkę w polskim serialu "W labiryncie", którya zaczynała się od słów: "pędzimy gdzieś, na oślep wciąż, nie wiedząc którą wybrać z dróg..." Muszę przyznać, że gdziekolwiek się nie obejrzę, to wszyscy mają grafiki tak napięte, że zwykłe spotkanie przy kawie musi byc anonsowane na tydzień przed. Nie ma miejsca na spontaniczność, a najczęsciej słyszane słowa to "musimy sie kiedyś spotkać", mając często w głowie, że to kiedyś prędko nie nastąpi. I jeszcze rok temu oburzało mnie to, że wiele więzi, znajmości czy przyjaźni przez to szaleństwo poluzowało się, ale dzisiaj patrzę na to wszystko inaczej. Sama jestem trybikiem w maszynie, a priorytetem i tak zawsze będzie dla mnie rodzina. Dlatego wolę spędzić wolną sobotę z Maluchem, niż jechać na spotkanie z koleżanką przy kawie. No, ale jeśli uda się pogodzić jedno z drugim, to chętnie korzystam :)

Cape: B&A; Jeans: New Look; T-shirt: Lidl; SlipOn: allegro; Bag: Cropp