Dlaczego lubię niedzielę?

Niemal każdą wolną chwilę celebruję z namaszczeniem. A ponieważ tych wolnych chwil jest bardzo mało, to staram się cieszyć każdą niedzielą bez pracy. Ta jest szczególna, bo obchodzone są w tym roku Walentynki. Oczywiście też mieliśmy plany, które pokrzyżował nam kaszel i katar. Mogłabym narzekać, tak samo jak na to, że mój aparat kolejny raz postanowił zrobić mi psikusa i skasował kilka zdjęć, z których byłam bardzo zadowolona. Te, co ocalały prezentuję Wam dzisiaj na blogu. Ale, że dzisiaj niedziela.... to psssssyt, cicho-sza.

To wspaniałe uczucie, kiedy budzisz się o siódmej rano bez nocnych pobudek Malucha. Ciągły sen przez siedem godzin ma ogromną wartość, szczególnie jak pojawia się raz czy dwa razy na kwartał. I kiedy niespiesznie szykujesz śniadanko dla rodzinki, dopijasz ciepłą kawę do połowy, bez wylewania niemal całej zimnej do zlewu albo w końcu możesz zamknąć drzwi łazienki na trzy minuty, bo ma kto ustrzec Malucha przed upadkiem z parapetu. To taki walentynkowy prezent dla mamusi ;)
I wcale mi nie żal kina ( bo i tak niewiele bym wiedziała przejęta duszeniem się od kaszlu), ani kolacji na mieście. Leniwa niedziela z elektroniczną książką w ręce- tak wiem, ile to się nagadałam, że e-booki to beee, a papierowe najlepsze ( i nadal tak twierdzę!), ale jak wyrwać się nawet nie miałam kiedy na przyzwoite zakupy, o księgarni nie wspomnę, to taka namiastka celebrowania książki cieszy niezmiernie. Stęskniłam się za bardzo, żeby całkiem z czytania rezygnować.
Walentynki wcale nie muszą być w niedzielę, żebym taką niedzielę lubiła :)

Jeans: sh; Boots, turtleneck: nn,  Bag: allegro; Cape with hood: B&A

I jest serce na Walentynki. Jedno z moich wielu prac filcowych.
Były ładniejsze, ale nie pomyślałam, żeby zdjęcia porobić, teraz żaluję ;)