Memory of summer.

Na nostalgię jesienną najlepszy kubek z herbatą, miodem i cytrynką, do tego łyżeczka domowej roboty konfitury z malin. I oczywiście muza- wedle gustu :)

Wspomnienie Julian Tuwim Mimozami jesień się zaczyna, złotawa, krucha i miła, To ty, to ty jesteś ta dziewczyna, która do mnie na ulicę wychodziła. Od twoich listów pachniało w sieni, gdym wracał zdyszany ze szkoły, a po ulicach w lekkiej jesieni fruwały za mną jasne anioły. Mimozami zwiędłość przypomina nieśmiertelnik żółty — październik. To ty, to ty, moja jedyna, przychodziłaś wieczorem do cukierni. Z przemodlenia, z przeomdlenia senny, w parku płakałem szeptanymi słowy. Księżyc z chmurek prześwitywał jesienny, od mimozy złotej majowy. Ach czułymi, przemiłymi snami zasypialem z nim gasnącym o poranku, w snach dawnymi bawiąc się wiosnami, jak ta złota, jak ta wonna wiązanka.

Ale ja lubię jesień. Nastraja mnie bardzo pozytywnie- szum liści, które powoli zaczynają opadać, ale przedtem cieszą oko cała paletą barw. 

Przyjemny ciepły powiew wiatru i oddech ziemi widoczny codziennie rano na trawie. Jesienią jest mi dobrze, tak spokojnie, cicho, błogo. Lubię też wykorzystać ten czas, kiedy upały już tak nie doskwierają, na wszelakie wędrówki, wyjazdy- chłonę naturę całą sobą. Uwielbiam te nasze małe i duże podróże.

Patrzę w dal i uświadamiam sobie jaki maleńki jest człowiek wobec odwiecznych praw natury. I jak wiele osiągnął. Chcę mocno wierzyć w to, że nie wyzbędziemy się szacunku wobec naszej planety i jeszcze długo będziemy mogli cieszyć się właśnie takimi widokami.