The final stages of pregnancy.

Po długich wyczekiwaniach dobrnęłam do końcówki ciąży. Nie jest lekko, o nie. Od przeszło dwóch miesięcy mam syndrom wicia gniazda- czyli robię generalne porządki wszystkiego, co do tej pory leżało nietknięte. Albo wymyślam, zmieniam, przekładam, układam, słowem wariuję z porządkowaniem nie tylko domu, ale swojego życia. Musi być idealnie! Chociaż doskonale wiem, że nie musi i nie będzie, ale teraz jest ten czas: na obmyślanie strategi, aby potem zaoszczędzić sobie nerwów. I spaceruję, tyle ile jeszcze daję radę, ładuję baterie ciszą, śpiewem ptaków i pięknem widoków, zanim wszystkie widoki przysłoni mi mój największy skarb.

Targają mną sprzeczne uczucia- z jednej strony chciałabym "już", a z drugiej mogłabym godzinami kontemplować magiczny czas odczuwania ruchów maleństwa. Nadal jestem zadziwiona jak organizm kobiety potrafi dostosować się do zmian i jak wiele to niesie doznań. Nie zawsze jest super- w większości to czas dolegliwości, ale przecież to czas niepowtarzalny.

Teraz czas lenistwa, błogiego oczekiwania, bo potem... oj, będzie się działo :)

Turtleneck and Pants: Giovanna; Tunic: Inkastyl; Sneakers: czasnabuty, Bag: allegro